Proje, İTÜ’nün kurum birikiminin bir yorumunu mekânsal olarak Gazimağusa’ya taşımanın yanında Kıbrıs’ın yerel koşullarını gözeten bir planlama sistematiği ve yapı dilini oluşturmayı amaçlayan bir yaklaşımı benimsemiştir. Arazi taban ve program oranı ortak işlevlerin ve dolaşım ağlarının bütün alana yayılması yönünde değerlendirilmiş, olumlu anlamda tüm yerleşke alanını kapsayan bir yoğunluğun üretilmesi amaçlanmıştır. İklim koşulları gözetilerek açık ve yarı açık mekânlardan oluşan bir ağ kurgusu içinde üniversite öğrencileri ile öğretim üyelerinin iletişimini ve sosyalleşmesini teşvik eden bir kentsel tasarım modeli oluşturulmuştur. Eğitim ve araştırma mekânları da üniversite ideali içinde bir bütün olarak ele alınmıştır. Yerleşke’nin bütünlüğünün çeşitli etaplarda sağlanması yanında tamamlandığı hali ile estetik bir bütünü oluşturması önemsenmiştir. Kıbrıs’ın iklim koşullarında mekanik iklimlendirme sistemlerinin yanında mimari elemanların aktif olarak yerleşke ekolojisini desteklemesi sağlanmıştır. Yapı teknolojisi ve malzeme anlamında kendini göstermekten çok kendi içindekine bir çerçeve oluşturmayı amaçlayan, bütündeki sistematiği ile imgesini kuran alçak gönüllü bir mimari dil benimsenmiştir.
Önerilen ızgara plan sistematiği açık alan hiyerarşisi üzerinden iki yönlü olarak kurulurken, ana işlevler bu ızgara sistemini farklı yönlerde tamamlayacak biçimde konumlandırılmıştır; aynı zamanda servis ihtiyaçları da konumlandırmalarda belirleyici olmuştur. Ana Alle’nin bir ucunda Ana Kafeterya, diğer ucunda Kütüphane kendi meydanları içinde yer almaktadır. Diğer yöndeki en uzun sokağın bir ucuna Giriş Meydanı diğer ucuna ise Yurtlar ve Lojmanlar bölgesi yerleştirilmiştir. Spor Salonu ve alanı bir tarafta ana Alle’ye bağlanırken diğer tarafta Yerleşke ana girişi cephesinin güney ucunu tanımlar; buna karşın aynı aksın kuzeyinde ise aynı zamanda Kütüphane ile bir meydan çevresinde bütünleşen Konferans Merkezi bulunmaktadır. Bu şekilde işlevlerin açık alan sistematiği içinde Yerleşke’nin ana dolaşım mekânlarına dağıtılması ile beraber gece ve gündüz sürekli yaşayan mekânlardan oluşan ve yaya hareketliliği üzerinden insan iletişiminin arttırıldığı bir planlama yapılmıştır.
Eğitim ve Araştırma Yapıları Yerleşke plan sistematiği içinde dolaşım ağının devamında ve onun bir parçası olarak tasarlanmıştır; dış sokaklar yapı içinde iç sokaklara dönüşmektedir. İç boşluk kesitte kademeler halinde birbirine bağlanan platformlarla bölünmekte ve iç mekân ölçeğini belirlemektedir. Platformlar özellikle kuzeydoğu yönünde denize açılmaktadır. Her iki yanlarında yer alan korunaklı iç boşluk cephelerinden ve ışıklıklardan doğal havalandırma sağlanmaktadır. Koridorlar iç boşluğun içinde ya da geri çekilmiş olarak yapı kitlesi içinde alternatifli olarak çözülmüştür. Kapalı servis kovaları dışında platformları birbirine bağlayan açık merdivenler sosyalleşmenin mimari bir aracı olarak önerilmiştir.
READ MORE
